Στυτική δυσλειτουργία και ψυχολογία: Ο φαύλος κύκλος του άγχους απόδοσης

δυσλειτουργία και ψυχολογία1

Η στυτική δυσλειτουργία για ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών οφείλεται σε κάποιο οργανικό πρόβλημα. Διαβήτης, θυρεοειδής, υπνική άπνοια, χοληστερίνη και καρδιακά προβλήματα, δημιουργούν προβλήματα στύσης.

Μέσα στα οργανικά αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας θεωρούνται και τα νευρολογικά προβλήματα, καθώς και οι τραυματισμοί ή επεμβάσεις στην επίμαχη περιοχή. Όμως για τους νέους άνδρες, η σεξουαλική δυσλειτουργία, σε πολύ υψηλό ποσοστό, έχει ψυχολογικά αίτια. Εμφανίζεται ξαφνικά και περιοδικά, ενώ μπορεί και να συνοδεύεται από πρόωρη εκσπερμάτιση.

Οποιοσδήποτε παράγοντας μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που ένας άνδρας βλέπει τον εαυτό του, έτσι μπορεί και να επηρεάσει τη σεξουαλική του διάθεση και απόδοση. Ακόμα κι αλλαγές στον επαγγελματικό τομέα που επηρεάζουν άμεσα την οικονομική κατάσταση (είτε πρόκειται για αλλαγή θέσης, είτε για απόλυση είτε για ολοκληρωτική αλλαγή επαγγελματικού περιβάλλοντος), μπορούν να έχουν σημαντική επίπτωση στην ποιότητα της στύσης. Ακόμα όμως κι αλλαγές που έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές συναναστροφές, όπως για παράδειγμα ο γάμος του καλύτερου φίλου, επηρεάζουν την ψυχολογία και την αυτοεκτίμηση του άνδρα, με άμεσο αντίκτυπο στην ερωτική του ζωή.

δυσλειτουργία και ψυχολογία2

Σε κάθε περίπτωση καλό θα είναι να γνωρίζουμε ότι η σχέση ανάμεσα στη στυτική δυσλειτουργία και την ψυχολογία είναι αμφίδρομη. Οι ψυχολογικοί παράγοντες ευθύνονται για τη στυτική δυσλειτουργία και η στυτική δυσλειτουργία επιβαρύνει την ψυχολογία. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος μιας και αν ο άνδρας επιτύχει τη στύση, βιώνει το άγχος για το αν θα μπορέσει να τη διατηρήσει. Και αυτό συμβαίνει σε κάθε σεξουαλική επαφή και αυτό πληγώνει την αυτοεκτίμησή του και την απόδοσή του.

Η αναγνώριση του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσει ο άνδρας να προχωρήσει. Η συζήτηση με τη σύντροφο αποδεικνύεται λυτρωτική, ενώ η επίσκεψη στον ανδρολόγο είναι επιβεβλημένη. Εκείνος είναι που θα κάνει τη διάγνωση και θα μπορέσει να διακρίνει την αιτιολογία του προβλήματος, έτσι ώστε να κατευθύνει τον ασθενή αναλόγως.